Η ορθοδοντική μετακίνηση δοντιών πραγματοποιείται με τη χρήση εξειδικευμένων υλικών, τα οποία επιτρέπουν την εφαρμογή σταθερής και συνεχούς πίεσης, έτσι ώστε σταδιακά να μετακινηθούν τα δόντια στις επιθυμητές θέσεις.
Στα “παραδοσιακά” άγκιστρα (brackets), υπάρχουν τρία κύρια συστατικά που χρησιμοποιούνται για να καταστεί αυτή η μετακίνηση δυνατή:
- το άγκιστρο το οποίο τοποθετείται στο δόντι
- το σύρμα το οποίo διατρέχει κάθε αγκύλιο και ασκεί διορθωτική δύναμη στα δόντια
- η πρόσδεση (που συνήθως αποτελείται από ελαστικό ή μεταλλικό υλικό) που εφαρμόζει το σύρμα στο άγκιστρο
Τα αυτόδετα άγκιστρα εξαλείφουν την ανάγκη για ελαστική ή μεταλλική πρόσδεση και χρησιμοποιούν για πρόσδεση ένα μόνιμα εγκατεστημένο κινητό στοιχείο, έτσι ώστε να παγιδεύουν το σύρμα. Τα αυτόδετα άγκιστρα προσφέρουν σε σύγκριση με τα “παραδοσιακά” μια σειρά από οφέλη.
Οι προσδέσεις που χρησιμοποιούνται στα “παραδοσιακά” άγκιστρα κάνουν μεν αποτελεσματικές μετακινήσεις κατά τη διάρκεια της ορθοδοντικής θεραπείας κρατώντας το σύρμα στη σωστή θέση, αλλά εμπεριέχουν μειονεκτήματα συμπεριλαμβανομένης της τριβής μεταξύ σύρματος και άγκιστρου, όπως επίσης και της παγίδευσης τροφών.
Με την κατάργηση των προσδέσεων, τα αυτόδετα άγκιστρα μειώνουν σημαντικά την αντίσταση τριβής. Αυτό επιτρέπει στα δόντια να κινηθούν πιο ελεύθερα, και με λιγότερη εφαρμοζόμενη δύναμη. Ως εκ τούτου, η θεραπεία μπορεί να είναι πιο άνετη για τον ασθενή και η μετακίνηση των δοντιών πιο γρήγορη και αποτελεσματική. Επιπλέον η παγίδευση τροφών μειώνεται λόγω της κατάργησης των προσδέσεων.